خانم سکینه غلباش، مبلغ فعال و دانش آموخته مدرسه علمیه تخصصی الزهراء(سلام الله علیها) بندرعباس، طی گفتگو با خبرنگار حوزهنیوز، بیان کرد: خداوند متعال ماه رجب را «شهر الله الأصَبّ؛ ماه ریزش رحمتها» نامیده است و این ماه، نه یک زمان عادی در تقویم، که دروازهای است که ما را به میهمانی عظیم الهیِ شعبان و رمضان رهنمون میکند، این ماه، زمزمه ی ملائکه، در گوش جانِ غافل است؛ بیداری است برای کسانی که جسم آنها در دنیا اسیر شده و روحشان در غفلت فرو رفته است.
خانم غلباش افزود: رجب، فرصتی است که خداوند به انسان داده تا خود را از زنگارهای گناه بزداید و سبکبال شود و این ماه، کویر تشنه روح انسان است که با نزول رحمتهای الهی، آماده ی کشت و کار میشود، اگر انسان در این ماه غفلت کند، همانند کشاورزی است که زمین حاصلخیز را به حال خود رها کرده و انتظار محصول در ماه رمضان را داشته باشد.
مبلغ فعال مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام الله علیها بندرعباس اذعان داشت: این ماه، نخستین ایستگاه در مسیر سلوک یک ساله ی انسان است و این مسیر سلوک، مسیری است که در آن، انسان از خودِ مادیاش به سوی حقیقتِ وجودیاش حرکت میکند و این حرکت نیازمند پاکسازی مقدماتی است؛ مانند پروازی که قبل از اوجگیری نیاز به چکاپ کامل دارد، روح ما نیز در رجب باید از آلودگیها پاک شود تا بتواند در شعبان به زینت و در رمضان به وصال نهایی برسد.
دانش آموخته مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام الله علیها بندرعباس اضافه کرد: طبق فرمایش پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله و سلم)؛ رجب، ماه آمرزش است، شعبان، ماه صلوات و دعا و رمضان، ماه قرآن، روزه و این تقسیمبندی حکیمانه، نشان میدهد که هر ماهی هدف خاصی را دنبال میکند و رجب، وظیفه ی سنگین زدودن آثار گذشته را بر دوش ما میگذارد.
وی تصریح کرد: حقیقت «شهر الله الأصَبّ؛ ماه ریزش رحمتها» در این است که خداوند متعال در این ماه، درهای رحمت و مغفرت خود را بیقید و شرطتر از ماههای دیگر بر بندگانش جاری میسازد و این ریزش، مانند بارانی است که بر روی کویری میبارد، اگر ظرف دل و جان انسان ـ با استغفار و توبه ـ ، آماده نباشد این باران رحمت، اثری نخواهد داشت و از انسان عبور خواهد کرد و این آمادگی یعنی کنار گذاشتن تعلقات دنیوی و پذیرش سنگینی بار مسئولیت اخلاقی است.
خانم غلباش اظهار داشت: ماه رجب، تجلی اسماء حسنی خداوند است و انسان در این ماه با سه گوهر گرانبهای؛ استغفار؛ توبه ی عمیق، دعا و مناجات؛ احیای زبان قلب و صیام؛ تمرین سلطه ی روح بر جسم، روبهرو است که هر یک ستونی برای بنای شخصیت ایمانی انسان محسوب میشود.
مبلغ فعال مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام الله علیها بندرعباس بیان داشت: استغفار در رجب، صرفاً گفتن «أستَغفِرُ الله» نیست؛ بلکه فرآیندی است که در آن، انسان با شهامت، در برابر عظمت گناه خود و عظمت پروردگارش میایستد و عهد میبندد که دیگر بازنگردد، توبه در رجب، توبهای عمیق و قلبی است؛ اگر استغفار انسان زبانی باشد ولی در عمل هیچ تغییری نکرده است، این شبیه تمیز کردن ظاهر یک اتاق کثیف است در حالی که بوی گند آن باقی است.
دانش آموخته مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام الله علیها بندرعباس تشریح کرد: دعای رجبیه، چکیده ی معرفت این ماه است، که در آن آمده است؛ «إلهی هَب لی بِدُعائِکَ إِکْرَامَکَ وَ هَب لی بِشُکْرِکَ زِیادَةَ إِحْسَانِکَ؛ خدایا با دعای خود، کرامتت را به من عطا کن و با شکرگزاریات، زیادی احسانت را به من ببخش» و این نشان میدهد که دعا، خود یکی از مهمترین اعمال شکر و موجب افزایش نعمت است.
خانم غلباش در پایان خاطر نشان کرد: روزه ی مستحبی در این ماه، تمرینی برای تسلط روح بر جسم است، هر لقمهای که انسان به خاطر رضای خدا از دهان خود فرو میبندد، فریادی علیه هوای نفس است و در واقع این روزه، یک فرمول ساده برای تربیت دارد و آن این است که اگر انسان بتواند در مقابل یک نیاز طبیعی و حلال(غذا و نوشیدنی) در روز کنترل داشته باشد، به راحتی میتواند در برابر تحریکات و وسوسههای شیطانی در طول سال نیز خویشتنداری کند و این تمرین مهار نفس، یک مهارت کاربردی است.
نظر شما